FilmAlice Through the Looking Glass20161 godz. 48 min. {"id":"690291","linkUrl":"/film/Alicja+po+drugiej+stronie+lustra-2016-690291","alt":"Alicja po drugiej stronie lustra","imgUrl":" powraca do Krainy Czarów, by cofnąć się w czasie i pomóc Szalonemu Kapelusznikowi ocalić rodzinę. Więcej Mniej {"tv":"/film/Alicja+po+drugiej+stronie+lustra-2016-690291/tv","cinema":"/film/Alicja+po+drugiej+stronie+lustra-2016-690291/showtimes/_cityName_"} Wyścig z Czasem W tej części wracają wszystkie postacie z "Alicji w Krainie Czarów", ale trzeba uczciwie zaznaczyć, że ich... ... czytaj więcej{"userName":"Dorota","thumbnail":" z Czasem","link":"/reviews/recenzja-filmu-Alicja+po+drugiej+stronie+lustra-18768","more":"Przeczytaj recenzję Filmwebu"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Disney przedstawia wzruszającą opowieść o potędze przyjaźni, rodzinnych więzów i sile przebaczenia. Przejdź przez magiczne lustro i powróć razem z Alicją do olśniewającej Krainy Czarów. Aby ocalić Szalonego Kapelusznika bohaterka będzie musiała wyruszyć w niebezpieczną podróż w czasie i odkryje, jak wydarzenia z przeszłości ukształtowały losy jej przyjaciół (oraz wrogów).Mark Rylance był brany pod uwagę do roli Zanika Hightoppa. Film był kręcony w Gloucester, Shepperton i Longcross (Anglia, Wielka Brytania). Film kręcono od 4 sierpnia do 31 października 2014 roku. Alicja już nie jest tamtą Alicją, ale wciąż jest tą Alicją. Brzmi fantazyjnie, ale to dobrze, bo tak to wygląda po drugiej stronie lustra. więcejzdaniem społeczności pomocna w: 83%Kinowa "Alicja", podobnie jak filmowa bohaterka, przeszła poważną zmianę. Postać dojrzała i stała się bardziej zaradna, produkcja natomiast nieco zdziecinniała i przybrała formę familijnej baśni fantasy dla całej rodziny, która została zrealizowana z odpowiednim rozmachem i szczyptą udanego humoru. więcejzdaniem społeczności pomocna w: 82% Czarek Pazura dubbingujący Johnnego Depp'a - o zgrozo..... tego się nie da przeżyć. Bez niego to nie wyjdzie... Bardzo chciałbym obejrzeć ten film bez polskiego dubbingu. Szkoda jest zastępować głos Alana Rickmana. To chyba jeden z ostanich filmów mistrza. A na pewno jeden z ostatnich, które ukażą się w tym roku. Szczerze mówiąc szłam niechętnie. Pomimo iż lubię tę opowieść, to pierwsza część była całkiem przeciętna. Tym razem szłam ze względu na bratanicę.. i jestem bardzo mile zaskoczona. Pomimo, iż jest to bajka to jako osoba dorosła miałam o czym myśleć podczas filmu i po seansie. Bardzo ... więcej
Opis produktu. Alicja jest dziewczynką, której ciągle przydarzają się niezwykłe przygody. Pewnego popołudnia przechodzi przez lustro w swoim domu i trafia do niezwykłej, magicznej krainy. Okazuje się, że rozgrywa się tam wielka partia gry w szachy obejmująca cały świat, a Alicja może wziąć w niej udział i zostać królową!
Alicja w Krainie Czarów (2010) Alicja po drugiej stronie lustra (2016) Avengers (2012) Avengers: Czas Ultrona (2015) Czarna Pantera (2018) Czarownica (2014) Garbi - Super bryka (2005) Hannah Montana. Film (2009) High School Musical (2006) High School Musical 2 (2007) High School Musical 3: Ostatnia klasa (2008) Hokus pokus (1993)
Making of nr 1 (polski)- Alicja po drugiej stronie lustra - Disney przedstawia wzruszającą opowieść o potędze przyjaźni, rodzinnych więzów i sile przebaczenia.
Twórczość angielskiego matematyka, wykładowcy Oksfordu Charlesa L. Dodgsona (1832–1898) należy do kanonu klasycznej literatury dziecięcej za sprawą dwóch powieści wydanych pod nazwiskiem Lewis Car- oll: „Przygody Alicji w Krainie Czarów" (1865) i „Alicja po drugiej stronie lustra" (1871). W fantastycznych opowieściach o przygodach dziewczynki także dorośli czytelnicy znaleźli coś dla siebie – sugestywne opisy działania ludzkiej podświadomości, pełne łamigłówek logicznych i odniesień filozoficznych. Niemal od początku istnienia kina utwory stały się inspiracją dla filmowców. Pierwszą próbę podjęto już w 1903 roku w Wielkiej Brytanii, następną w 1910 w USA. Wśród licznych ekranizacji warto wymienić film Josepha L. Mankiewicza (1933) z Garym Cooperem i Carym Grantem, rysunkową wersję z wytwórni Walta Disneya (1951) i polsko-belgijsko-angielski musical „Alicja" (1981) zrealizowany przez Jacka Bromskiego i Jerzego Gruzę. Ale największy sukces artystyczny (Oscary za kostiumy i scenografię, nominacja za efekty specjalne) i komercyjny (prawie miliard dolarów) odniosła zrealizowana przez Tima Burtona (2010) „Alicja w Krainie Czarów". Burton i scenarzystka Linda Woolverton pierwowzór potraktowali dość swobodnie. W ich filmie Alicja (Mia Wasikowska, Australijka polskiego pochodzenia) ma 19 lat i musi podjąć ważną decyzję. Czy, ulegając presji otoczenia, wyjść za mąż za antypatycznego lorda, czy odrzucić jego oświadczyny, skazując się na ostracyzm i samotność. Dylemat rozstrzygnie wyprawa do baśniowej krainy i odkrywanie pamięci dzieciństwa, co pomoże jej stać się stanowczą kobietą. W „Alicji po drugiej stronie lustra" z pierwowzoru pozostało jeszcze mniej, a Burton ograniczył się do roli producenta, by reżyser James Bobin („Muppety", „Muppety: Poza prawem") nie zaprzepaścił jego wizji. Alicja zaś (ponownie Wasikowska) jest już dorosłą kobietą, kapitanem statku odziedziczonego po ojcu. Gdy po powrocie z wielomiesięcznej podróży do Chin okaże się, że odrzucony lord próbuje się zemścić i odebrać jej statek, ponownie trafia do Krainy Czarów, gdzie oczekują jej znani bohaterowie, królowe Biała (Anne Hathaway) i Czerwona (Helena Bonham Carter), Biały Królik czy Marcowy Zając. A jej przyjaciel Szalony Kapelusznik (Johnny Depp) wpadł w depresję, gdy znalazł w lesie swój pierwszy, stworzony w dzieciństwie kapelusik. Od tamtej pory wierzy, że jego rodzina żyje. By dojść prawdy, Alicja musi cofnąć się do przeszłości, ale na jej drodze stoi Czas (Sacha Baron Cohen). Druga odsłona przygód Alicji to idealny przykład przerostu formy nad treścią. Szalone, nieokiełznane wizje plastyczne scenografów i kostiumologów wspaniale wyeksponowane za sprawą trójwymiarowej technologii ilustrują historię wystawiającą na ciężką próbę inteligencję dorosłego widza, pełną nieznośnie infantylnego patosu i oczywistego moralizatorstwa. Być może dzieci będą miały zdanie odmienne.
KwEF.